De familie Compter, waar onze moeder dus vandaan komt, woonde in Woensel, waarschijnlijk op het adres dat ook te zien is op de huwelijksakte van ons pap en mam (zie één van de volgende paginas), Jan van der Biltstraat 23. Het is heel goed mogelijk dat dit het adres is dat ik ken van ome Piet; die woonden in ieder geval later ook in die straat.
Ons moeder had dus twee broers, Piet en Charles.
Ome Piet was een zèèr kleurrijke figuur, een (onder-)aannemer. Voor zover ik de verhalen mag geloven was hij een erkend vakman, en hij verdiende dan ook goed. Dat was vooral fijn voor de talrijke café's in zowel Woensel maar vooral ook in Stratum. Ik herinner me dan ook heel goed dat ome Piet regelmatig bij ons aan het Varenpleintje aan de deur stond, zonder uitzondering behoorlijk "lollig". Hij kwam dan bij ons mam ontnuchteren, kreeg altijd flink op zijn kop van zijn zus, maar die twee konden het bijzonder goed met elkaar vinden. Intussen zat tante Sjan (een van oorsprong Belgische) thuis, maar die wist inmiddels niet beter. Wij (de kinderen) vonden die bezoekjes uitermate prettig, ome Piets zakken waren altijd gevuld, meestal met repen chocolade. Zelf hadden ome Piet en tante Sjan geen kinderen, vandaar. En daarom vond hij het ook prettig met ons te spelen; ons te plagen.
Ome Piet heeft ons, voor zover ik me dat kan herinneren, regelmatig geholpen, vooral tijdens de oorlog en direct daarna. Ik weet nog dat hij zo af en toe een kar met afvalhout liet bezorgen, "afval" van de bouw?
Ome Charles was zo'n beetje de tegenpool van ome Piet. Hij woonde in een veel mooier huis aan de Marconilaan 77. Hij was getrouwd met tante Martha, en die kwam helemaal uit Wenen! Voor ons kinderen was dat zo ongeveer een andere planeet! Ze hadden twee kinderen, Hans en Rob. Ik mocht er wel eens op bezoek, en dat was toch een hele belevenis. Want...tante Martha was niet eens katholiek!!! Daar, aan de Marconilaan, heb ik dan ook mijn eerste kerstboom gezien. Het was ons kinderen wel duidelijk, deze tak van de familie was vèèl deftiger! Ome Charles ging niet naar zijn werk in een overal, zoals ome Piet, maar in een pak. Hij werkte bij Philips, ergens op een kantoor. Een geweldige indruk heeft het op mij gemaakt (ik was misschien 3 of 4 jaar) dat we 'n keer halverwege een wandeling met een TAXI terug naar huis gingen!!! Jawel, met een TAXI. Dat had net zo goed een ruimteschip kunnen zijn, zo'n indruk heeft dat op me gemaakt! Ik kijk altijd nog even naar dat huis als ik over de rondweg rij. Geweldig vriendelijke mensen, ook aan hen heb ik alleen maar fijne herinneringen.
